Een lange tijd heb ik, zoals vele onder ons, niet geweten wat de lustrumactiviteiten inhielden en hoe het überhaupt met de organisatie hiervan stond. Spannend dat ik het vond! Zo een enorme happening en min een commissieverantwoordelijke vanuit het bestuur, die hier maximaal drie woorden per vergadering over sprak, geen enkele kijk op de zaken.

Halverwege het jaar mocht ik plots een vergadering van de lustrumcom bijwonen en ik moet zeggen: er ging een wereld voor mijn open!! Activiteiten die ik eigenlijk hetzelfde moment nog wilde doen, een organisatieniveau en actiepuntenlijsten waar ik mijn petje voor af nam en vooral heel veel gedrevenheid bij de commissie! Ik was (en ben nog steeds) oprecht heel trots! Spontaan kreeg ik nog meer zin in het lustrum dan ik in eerste instantie al had.   

Maar dat is niet het enige wat ons de laatste tijd heeft beziggehouden. Er zullen vast een aantal alumni aanwezig zijn die denken ‘Waarom heeft 9292ov/ navigon mij naar de Uithof geleid? Waar is de F. C. Donderstraat? En misschien belangrijker nog: waar is de Poli??’ Voor degene die het totaal gemist hebben en het eigenlijk nog steeds niet begrijpen: ik moet met pijn in mijn hart zeggen dat wij ons prachtige monumentale pand in de binnenstad vaarwel hebben moeten zeggen en daarbij ook de Poli en het gevoel dat je echt in Utrecht studeert - in plaats van op de Uithof. Alhoewel wij op nostalgische momenten soms nog een traantje weg pinken, maar het over het algemeen inmiddels alweer bijna gewend zijn, begrijp ik best dat jullie nog steeds geshockeerd zijn (een generatiekloof moet er altijd blijven).

Maar dat houdt niet in dat we ons hierdoor uit het veld moeten laten slaan: dit is een perfecte mogelijkheid om de generatiekloof te lijf te gaan en (als het aan mij ligt met een biertje in de hand) elkaar met verhalen van vroeger/ het heden verblijden en hier zo lang mogelijk mee door te gaan totdat we het gebouw uit gezet worden. Nieuwe verhalen, kennis en/of contacten op doen, wat mij betreft een van de mooiere dingen in het leven. En het leuke is: bij Uranymus kan het allemaal!

Dit allemaal gezegd hebbende is volgens mij het enige wat mij nog rest te zeggen: geniet van deze ontzettend mooie week, geef een bedankje aan de lustrumcom (dit hebben ze wel verdiend) en schud af en toe een hand van iemand die je nog niet kent. Misschien bloeit er wel een mooie vriendschap uit op.

Ontzettend veel liefs,

Jullie voorzitter

Vera